Fotoalbum » Amfibieen en reptielen. » Zandhagedis, duinhagedis, op stam dode boom, Amsterdamse Waterleiding Duinen

Zandhagedis, duinhagedis, op stam dode boom, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Wetenschappelijke naam: Lacerta agilis

Reptielen komen ook in ons kikkerlandje (kikkers zijn natuurlijk amfibieën) voor en zijn niet alleen voorbehouden aan streken, waar louter hitte aan de orde is. Omdat het gaat om koudbloedige dieren, zijn hagedissen afhankelijk van de temperatuur van hun omgeving om de juiste lichaamstemperatuur te bereiken zodat zij actief kunnen worden.
Het is een bodembewoner, die overigens ook wel in staat is om te klimmen.
Het voedsel bestaat onder andere uit: spinnen, kevers, vliegen, cicaden, sprinkhanen, vlinders en hun rupsen. Ook andere ongewervelde dieren worden gegeten.
Voor de voortplanting zijn deze reptielen afhankelijk van warme zondoorstoofde zandgronden. Het vrouwtje legt haar eieren in een holletje onder de grond en de warmte van de instraling van de zon zorgt voor het “uitbroeden” van de eieren.
Deze hagedis leeft solitair (alleen) of in paartjes.

De zandhagedis zoekt het liefst open gebieden op en wat lage begroeiing mag dan wel aanwezig zijn. Hun habitat moet wel zonbeschenen zijn; natuurlijk i.v.m. het opwarmen van de lichaamstemperatuur. Je kunt deze dieren dan ook aantreffen  bij bijvoorbeeld: open plekken in een bos, zandverstuivingen, heidegebieden, spoorbermen en natuurlijk ook de duinen. In de Zeeuwse duingebieden schijnt de zandhagedis niet voor te komen.

In ons land heeft het diertje een beschermde status evenals de volgende soort:
De levendbarende hagedis (Zootoca vivipara, synoniem Lacerta vivipara) komt als tweede hagedissoort ook in ons land voor. Deze heeft  een voorkeur voor een wat vochtigere omgeving en baart, zoals de naam al aangeeft, levende jongen. De eitjes komen dus eigenlijk in de buik van het vrouwtje al uit. De jonge diertjes hebben meestal nog een klein doorzichtig vlies om zich heen waar het jong zich vlak na de geboorte uitwurmt, maar zij zijn hier soms ook al uitgekropen.

Vandaag ontmoetten wij een paartje van de zandhagedissen. Meestal, als ik ze tegenkom, zijn zij al heel snel uit het zicht verdwenen. Laat staan dat ze te fotograferen zijn. Zo niet op dit moment, want wij kregen best wel langdurig de gelegenheid om enige foto's van deze reptielen te schieten. De op de grond liggende stammen van dode bomen vormden het decor van waarop de zandhagedissen heerlijk van de weldadige zonnestralen genoten. Het was ook voor ons genieten om deze fraaie verschijningen vast te kunnen leggen.

Foto gemaakt op:     07-05-2016
Afmeting:        4744x2669 pixels / 40,17x22,6 cm; 300 dpi
Bestanden:        tiff / jpeg
Camera:         Olympus E30
Gebruikte lens:    Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma:        5,6
Focuslengte:        150 mm.
Sluitertijd:        1/400
ISO:            200
Statief:        Manfrotto tripod